τρισάρνητος

-ον, Μ

αυτός που είναι αρνητής τών πάντων, που τηρεί τελείως αρνητική στάση σε όλα («εὑρίσκονται οἱ εἰκονομάχοι οὐκ ἀρνησίχριστοι μόνον, ἀλλὰ γὰρ καὶ τρισάρνητοι», Στουδ. Θεόδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτατ. τρισ- / τρι-* + ἀρνοῦμαι].